[Τοποθέτηση
στον τρίτο διάλογο του Δικτύου Διαγενεακής Δικαιοσύνης «Άνεργοι Νέοι και Νέοι
Άνεργοι; Το παρόν και το μέλλον της εργασίας στην Ελλάδα» (13/2/2018, Αθήνα – Aegean College)]
Ο κ.
Παναγιώτης Βλάχος κατά την τοποθέτησή του, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι «[…] η
εργασία θα είναι για τον 21ο αιώνα ό,τι το κεφάλαιο ήταν για τον 20ό. Και στο
μέλλον θα την προσδιορίσουν τέσσερις μεγάλες αλλαγές και παράγοντες: η εκθετική
και ανασυνδυαστική καινοτομία που θα αντικαταστήσει επαγγέλματα και θα
απαιτήσει νέα, με μεγαλύτερη ευελιξία, δεξιότητες και γνώσεις. Οι αποτυχίες της
αγοράς, δηλαδή ευμετάβλητοι οικονομικοί κύκλοι, χρηματοπιστωτικές κρίσεις, η
πορεία της παγκοσμιοποίησης, η διάχυση της γνώσης και της παραγωγής στις
αναπτυσσόμενες χώρες θα φέρουν ανατροπές στις ζωές των ανθρώπων και θα
απαιτήσουν από τα κοινωνικά κράτη θεσμικά και κοινωνικά αντίβαρα, ώστε να
αποφύγουμε τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Τρίτον, η δημογραφικη γήρανση και η διαγενεακή ανισότητα. Με
βάση πρόσφατες μελέτες, μια νέα οικονομική κρίση θα πλήξει κυρίως τους
νεότερους, αφού βρίσκονται σε αρκετά χειρότερη οικονομική θέση και πολύ πιο
κοντά στη φτώχεια και στην επισφάλεια, σε σχέση με τους γονείς τους. Και εδώ θα
χρειαστούν νέοι θεσμοί εξισορρόπησης και κοινωνικής δικαιοσύνης, όπως δίκαια
ασφαλιστικά συστήματα, κοινωνική εργασία κλπ. Τέλος, ο ρόλος του κράτους
απέναντι στην ανεργία: μακροοικονομικοί, θεσμικοί και διαρθρωτικοί παράγοντες,
από τη διαχείριση του δημόσιου χρέους, την ποιότητα των επενδύσεων, την άμεση
προοδευτική φορολόγηση, την εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση, τον συνδυασμό
παροχών και κοινωνικών υπηρεσιών θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη μετάβαση από
τη σημερινή "ανάπτυξη χωρίς δουλειές" ή τις "εταιρίες χωρίς
εργαζομένους" στην δίκαιη και συμπεριληπτική ανάπτυξη. […]».
