Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2017

Ιωάννης Λάμπρου | "Δημογραφικό Πρόβλημα και Υπογεννητικότητα"

[Εισήγηση στο δεύτερο διάλογο του Δικτύου Διαγενεακής Δικαιοσύνης «Δημογραφική Πραγματικότητα: Εξελίξεις, Τάσεις και Ανησυχίες» (30/10/2017, Αθήνα – Aegean College)]

Ο εκπρόσωπος του Ινστιτούτου Συντηρητικής  Πολιτικής  κ. Ιωάννης Λάμπρου στην παρέμβαση του ενέταξε το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος στο γενικότερο πλαίσιο της χωρών υπογεννητικότητας των ευρωπαϊκών χωρών επισημαίνοντας, παράλληλα, ότι η ελληνική περίπτωση είναι μοναδική διότι η πληθυσμιακή συρρίκνωση της χώρας συνοδεύεται αφ’ ενός από τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων ευρισκομένων σε παραγωγική ηλικία στο εξωτερικό, αφ’ ετέρου από την ταυτόχρονη έλευση στη χώρα εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, λαθρομεταναστών και προσφύγων. Η επικρατούσα δε θεωρία περί πολυπολιτισμικής κοινωνίας, η αντικατάσταση ενός κεντρικού άξονα πολιτιστικής ταυτότητας από πολλούς διαφορετικούς θα έχει ως  συνέπεια την απουσία κοινωνικής συνοχής  και διακριτού πολιτιστικού στίγματος. 

Οι παραπάνω  εξελίξεις, λειτουργώντας σωρευτικά, δύνανται να καταστήσουν την πατρίδα μας από χώρα με ισχυρή εθνική ταυτότητα, σε έναν αποεθνικοποιημένο χώρο χωρίς ιστορική συνείδηση και γεωπολιτικό προσανατολισμό. Η κατάσταση δε καθίσταται πιο κρίσιμη εξαιτίας της γεωγραφικής θέσης στη συνοριακή, μεθοριακή περιοχή, μεταξύ Ανατολής και Δύσης, όπου διαχρονικά δρούσε ο Ελληνισμός καθώς και της εκπεφρασμένης αναθεωρητικής πολιτικής γειτονικών κρατών. « Ένα ακμαίος, ομοιογενής πληθυσμός  εντός μιας κοινωνίας με ισχυρή κοινωνική συνοχή και εθνική ταυτότητα αποτελεί τον πλέον σημαντικό παράγοντα ανάσχεσης των αναθεωρητικών τάσεων γειτονικών κρατών και διαχείρισης των τωρινών και μελλουσών γεωπολιτικών προκλήσεων».

Αναφορικά με τα αίτια της δημογραφικής κάμψης τονίστηκε πως πέραν της τωρινής οικονομικής κρίσης υπάρχουν αξιακοί παράγοντες και νοοτροπίες  σχετιζόμενες με τον σύγχρονο τρόπο ζωής, την έννοια της οικογένειας και τις προτεραιότητες που συγκαθορίζουν την στάση μας σχετικά με τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία οικογένειας καθώς και την έκταση της. Η μονομερής διασταλτική ερμηνεία της ατομικής ελευθερίας και η έμφαση στην επαγγελματική καταξίωση.

Παράλληλα, τα πολλά τροχαία ατυχήματα και ο θάνατος πολλών νέων ανθρώπων όπως επίσης ο αλκοολισμός και ο μεγάλος αριθμός εκτρώσεων συνεισφέρουν στην υπογονιμότητα και την δημογραφική συρρίκνωση. Επιπροσθέτως, η ελάττωση των προϋποθέσεων έκδοσης διαζυγίου και, ιδιαίτερα, η προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της έννοιας της οικογένειας, εκ μέρους της Πολιτείας,  μέσω σειράς νομοθετημάτων όπως το σύμφωνο συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών και η προοπτική υιοθεσίας παιδιών  από αυτά και ο νόμος περί αλλαγής φύλου, νομοθετήματα τα οποία συσκοτίζουν την έννοια της οικογένειας και διαστρεβλώνουν τον σκοπό δημιουργίας της. Αναφέρθηκε πως το ένστικτο αυτοσυντήρησης μιας κοινωνίας επιτάσσει την προστασία της οικογένειας με θέσπιση σειράς θετικών μέτρων, προστασία η οποία συνιστά άλλωστε συνταγματική επιταγή (άρθρο 21 του Συντάγματος της χώρας). Επιβάλλεται η επαναβεβαίωση, στην επόμενη συνταγματική αναθεώρηση, της προσήλωσης της Πολιτείας στην προστασία της οικογένειας μέσω εφαρμογής συγκεκριμένης δημογραφικής πολιτικής αλλά και ρητής κατοχύρωσης της έννοιας του γάμου ως «ένωση άνδρα και γυναίκας». Η συνύπαρξη με τους ομοφυλόφιλους και διεμφυλικούς συμπατριώτες μας μπορεί να γίνει παράλληλα με την προστασία της οικογένειας και την κατοχύρωση των απαιτούμενων προϋποθέσεων δημιουργίας της και άρα επιβίωσης της ίδιας της κοινωνίας.

Οι επιπτώσεις πολλές και πολυδιάστατες. Ενδεικτικά αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, η έλλειψη σε εργατικό δυναμικό για χειρωνακτικές εργασίες με αποτέλεσμα τη διευκόλυνση έλευσης αλλοδαπών εργατών. Μικρότερη φορολογική βάση. Συνεχώς αυξανόμενες δαπάνες για την υγεία, συνεχώς επιδεινούμενη αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων με απειλή κατάρρευσης του ασφαλιστικού συστήματος. Αδυναμία πλήρωσης των στρατιωτικών μονάδων και της εφεδρείας.

Ως προτεινόμενες λύσεις αναφέρθηκαν τα εξής:
Το επιπλέον κόστος για μια ενδεδειγμένη δημογραφική πολιτική (επιδόματα, δάνεια, πάσης φύσεως διευκολύνσεις προς την ελληνική οικογένεια)   μπορεί να καλυφθεί από τη δημιουργία ενός Ταμείου ειδικά προοριζόμενου για την αντιμετώπιση της δημογραφικής συρρίκνωση. Μικρό μέρος των συναλλαγών, του ΦΠΑ και κάθε είδους οικονομικής πράξης μπορεί να κατευθύνεται σε αυτό το Ταμείο. « Εφ’ όσον από τον  Έλληνα φορολογούμενο συντηρούνται τα κόμματα τα οποία χρεοκόπησαν τη χώρα και τα ιδρύματα τα οποία φέρουν το όνομα πολιτικών ανδρών οι πολιτικές των οποίων χρεοκόπησαν τη χώρα μπορεί να συντηρηθεί και ένα τέτοιο Ταμείο».
Η καθιέρωση υποχρεωτικών συμβουλευτικών σταδίων πριν να επιτρέπεται στη μια έγκυο να προχωρήσει σε έκτρωση.
Αυστηροποίηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και εντατικοποίηση των ελέγχων. Χιλιάδες οι νεκροί νεαρής ηλικίας τις τελευταίες δεκαετίες.
Σύνδεση της αντιμετώπισης του δημογραφικού με εθνική πολιτική αποκέντρωσης. Τα ζευγάρια εγκλωβίζονται σε μικρά διαμερίσματα της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων με την συνακόλουθη δημιουργία ολιγομελών οικογενειών.
Εκπαιδευτική πολιτική σύμφωνη με τη συνταγματική επιταγή του άρθρου 16.2 περί εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης ώστε να διευκολύνονται όσοι αλλοδαποί επιθυμούν ειλικρινά να ενταχθούν στην ελλαδική κοινωνία.
Ενίσχυση της καταπολέμησης των ναρκωτικών ουσιών και του αλκοολισμού, βασικές αιτίες υπογονιμότητας.
Αυστηρή φύλαξη των συνόρων και αυστηροποίηση των όρων βάσει των οποίων θα αποκτά ένας αλλοδαπός την ελληνική ιθαγένεια.
Τονίστηκε η επιβαλλόμενη προσήλωση στην κάλυψη των ιατροφαρμακευτικών αναγκών της Τρίτης ηλικίας και η αποφυγή ενοχοποίησης των αναγκών των πρεσβύτερων συμπατριωτών μας.

Καταλήγοντας,  έγινε η επισήμανση πως ο ελλαδικός Ελληνισμός συρρικνώνεται επικίνδυνα.  «Όλες οι ιστορικές κοιτίδες του Ελληνισμού, πλην Κύπρου, έχουν είτε εξαφανιστεί, είτε ελαττωθεί  σε ελάχιστο βαθμό. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν μπορούμε να παρασιτούμε ζητώντας από το ΝΑΤΟ να φυλάει τα σύνορα μας, την ΕΕ να καλύπτει τις δανειακές μας ανάγκες και τους μετανάστες, λαθρομετανάστες και πρόσφυγες να καλύπτουν το δημογραφικό μας  κενό. Πρέπει εμείς να καταβάλλουμε το κόστος του ανεξάρτητου ελεύθερου βίου της ελλαδικής πολιτείας ».